استِوائو ویلیان، ملقب به «مسینیو»، از کودکی در پالمیراس بهعنوان یک استعداد استثنایی شناخته میشد. کشفکنندهاش، ژوائو پائولو سامپایو (مدیر آکادمی پالمیراس)، میگوید از همان ابتدا مشخص بود که این پسر «چیزی متفاوت» است: عاشق ریسک، شجاعت در دریبل و تمایل دائمی به انجام کارهای غیرممکن.
وقتی نوبت به انتقال به اروپا رسید، سه باشگاه بزرگ واقعاً برای جذب او رقابت کردند: بارسلونا، رئال مادرید و چلسی. بارسا به دلیل مشکلات مالی خورد و کنار کشید. رئال مادرید اما داستان دیگری داشت؛ در داخل باشگاه، همه عاشق استعداد، جسارت و توانایی او در شکستن خطوط دفاعی بودند و حتی به نزدیکانش گفته شد که او «پروفایل ایدهآل برای آینده رئال» است.
با این حال، واقعیت ورزشی باشگاه مانع شد: پست وینگ چپ/راست در آن زمان کاملاً اشباع بود. رودریگو در اوج بود، گزینههای جایگزین هم فشار میآوردند و هیچ تضمینی برای دقیقه بازی منظم و رشد پایدا استِوائو وجود نداشت. رویای پوشیدن پیراهن سفید رئال برای خودش و خانوادهاش واقعی بود، اما زمانش درست نبود.
در همین حین، چلسی با پیشنهادی غیرقابل رد وارد شد: ۶۱٫۵ میلیون یورو (ثابت + متغیر)، پروژهای بلندپروازانه، تضمین دقیقه بازی و مسئولیت از همان روز اول . پاریسنژرمن و منچسترسیتی هم علاقهمند بودند، اما پیشنهاد لندنی از همه جذابتر بود. استِوائو راهی چلسی شد.
در پالمیراس میگفتند بزرگترین نقطه قوت او در عین حال بزرگترین ضعفش هم هست: میل دیوانهوار به دریبل زدن و حل همه چیز با جادوی فردی. گاهی اوقات به دیوار میخورد، چون بدنش هنوز کامل ساخت فاکتور تحت وب نشده بود. مربیانش اما این را نقص نمیدیدند، بلکه بخشی از فرآیند رشد یک نابغه سرکش میدانستند. پیشبینیشان این بود: «وقتی بدنش کامل شود، در لیگ برتر متوقفنشدنی خواهد بود.»
امروز همان پیشبینی در حال تحقق است؛ استِوائو در چلسی درخشش خیرهکنندهای دارد و حتی در لیگ قهرمانان اروپا مقابل بارسلونا، لامینه یامال را کاملاً تحتالشعاع قرار داد . در پالمیراس به او افتخار میکنند و معتقدند این استعداد خام میتواند روزی بهترین بازیکن جهان شود.
در همین حال، آکادمی پالمیراس به معدن طلای اروپا تبدیل شده: فقط در چند سال اخیر اندریک (به رئال، ۶۰ میلیون یورو)، استِوائو (۶۱٫۵)، ویتور رِیس (به سیتی، ۳۵)، لوییز گیلرمه (به وستهم، ۳۰) و دانیلو (به ناتینگهام فارست، ۲۰) را با ارقام نجومی فروخته است.
استِوائویی که رئال نتوانست (یا نخواست) بخرد، حالا در لندن دارد به ستارهای تبدیل میشود که شاید یک روز مادرید حسرتش را بخورد.